«محمدصالح مفتاح»، چهره سیاسی اصولگرا، درباره نگاه جوانان به انتخابات ۱۴۰۰ و انتقاداتی که جوانان به بزرگان جریان اصولگرایی و اصلاح‌طلبی وارد می‌کنند، به خبرنگار سیاسی برنا گفت: ورود جوانان به عرصه سیاسی، یک ضرورت است به ویژه اینکه نظام ما چهل سالگی اول خود را رد کرده و وارد چهل سالگی، دوم شده است. در واقع بسیاری از کسانی که در عرصه سیاسی حضور  و مشارکت فعال داشتند از ابتدای انقلاب وارد این عرصه شدند و بسیاری از مناصب را کسب و اداره کردند و تجربه‌شان را در این چهل سال به دست آوردند و در حال حاضر، عمده این افراد در سن بازنشستگی به سر می‌برند.

او افزود: بنابراین ورود جوانان به عرصه سیاسی و مسئولیت های کلان کشور، یک ضرورت است که کشور به قوه جوان نیاز دارد و افراد باتجربه نیز به تدریج در حال خروج از عرصه سیاسی هستند. لازمه این تغییر این است که هم تجربیات گذشتگان محفوظ بماند و هم امکان حضور جوانان وجود داشته باشد که این انتقال تجربیات با کیفیت بهتری، رخ دهد.

این چهره سیاسی اصولگرا ادامه داد: به ویژه عرصه دولت که یک کار اجرایی است یکی از نیازمندی‌های آن، شور و توانی است که کار اجرایی کشور را پیش ببرد. از این رو برای ۱۴۰۰ اگر یک دولت پیر و خسته بر سر کار بیاید تجربه نشان داده که نمی‌تواند، کار کشور را پیش ببرد. 

مفتاح در مورد حضور و مشارکت جوانان در انتخابات ۱۴۰۰ بیان کرد: چند نکته در این باره قابل توجه است یکی اینکه، وقتی گفته می‌شود دولت جوان، لزوما بدین معنا نیست که جوان را به سنین بسیار پایین ترجمه کنیم و بگوییم اگر قرار است، دولتی تشکیل شود دولتی ۴۰ ساله یا ۴۵ ساله برای تشکیل دولت مناسب است بلکه بدین معناست که فردی باشد که جوانان را به عرصه بیاورد. از سوی دیگر ما بیش از اینکه در صَدر دولت نیازمند یک فردی باشیم که در این سنین است، باید کاری کنیم که عرصه سیاسی برای جوانان باز شود  و به فرایند سالمی، تبدیل شود. اینکه در این فرایند انتقال، افرادی که در سنین بازنشستگی هستند و خویشان و وابستگان و افراد منتسب به خودشان را به عرصه سیاسی آورده و حمایت کنند به معنای ناسالم بودن، این فرایند است.

او ادامه داد: باید کاری کنیم که همه جوانان بیایند و توانشان را در خدمت کشور بیاورند نه اینکه وابستگان چهره‌های سیاسی، این توان را داشته باشند. لازمه این اتفاق این است که تصمیم گیری‌های سیاسی از پشت درهای بسته به اتاق های شیشه‌ای منتقل شود. بسیاری از جوانان امروز احساس نمی‌کنند که می‌توانند در عرصه سیاسی موثر باشند. به عنوان مثال در همه انتخابات ها، پیش از اینکه کاندیداها به عرصه سیاسی بیایند گفت و گوهایی در صحنه سیاسی شکل می‌گیرد و کاندیداها و احزاب و گروه‌ها با یکدیگر گفت و گو می‌کنند این گفت و گوها باید به گونه‌ای باشد که جوانان، احساس کنند که در عرصه سیاسی موثر هستند؛ این گفت و گوها باید به عرصه عمومی بیاید و به صورت شفاف تر در برابر مردم، مطرح شود. 

مفتاح عنوان کرد: برای تشکیل دولت، باید فردی روی کار بیاید که بتواند با جوانان کار کند و دولتی را بر سر کار آورد که عموم جوانان را به عرصه بیاورد. در مجلس هم شور و هیجانی وجود دارد که متفاوت از مجالس گذشته است و بخش عمده‌ اتفاقاتی که در مجلس در حال رخ دادن است، باتوان جوانانی که در عرصه حضور پیدا کرده‌اند. 

این چهره سیاسی اصولگرا در پاسخ به این سوال که چهره‌هایی که برای انتخابات ۱۴۰۰ به عنوان کاندیدا مطرح هستند تا چه حد نگاهشان به جوانان و توانایی های آنان است؟ تصریح کرد: به نظرم یک امر ناگزیر است و بسیاری مجبورند که به اصل جوانگرایی تن بدهند حتی اگر تمایل نداشته باشند. به نظرم بسیاری از آنها به سمت جوانان خواهند رفت به ویژه در جریان اصولگرایی این احساس وجود دارد کمااینکه در انتخابات گذشته مجلس نیز، حداقل در عرصه حرف بسیاری دنبال جوانگرایی بودند همانطور که لیست تهران، اینگونه بود چه در مقایسه با اصلاح طلبان و چه در مقایسه با اصولگرایان در گذشته، این لیست بسیار جوان بود. 

او در پایان اظهار کرد: برای انتخابات ریاست جمهوری ما معضل بزرگی داریم تا جوانان به این عرصه وارد شوند آن هم به خاطر اینکه معمولا، فرایند تربیت سیاسی که باید رخ می‌داد به صورت ناقص رخ داده و افرادی که زیر ۵۰ سال یا حتی بین ۵۰ تا ۶۰ هستند و بتوانند وارد عرصه سیاسی شوند و ادعا کنند، و طبق تعریف رجل سیاسی و مذهبی در قانون اساسی، می‌گنجند تعدادشان اندک است. کسانی که تجربه معاونت رئیس جمهوری یا وزارت را داشته باشند متاسفانه این فرایند در گذشته به درستی انجام نشده و احزاب سیاسی ما، آن نقشی که باید در تربیت نیروهای سیاسی داشتند را نداشتند به همین دلیل گزینه ها برای کاندیدا شدن در انتخابات ریاست جمهوری، کم است اما برای عرصه های دیگر از جمله مدیریت اجرایی، جوانان کارآمد بیش از دوران گذشته هستند که امروز توان این را دارند و به گفته رهبری، خودشان را زیر بار مسئولیت ببرند.

در خبرگزاری برنا

معاون فرهنگ سازی، رسانه و آموزش ستاد امر به معروف و نهی از منکر گفت: روزنامه‌نگارها بعد از مدتی به واسطه کسب اعتباری که از رسانه‌ها می‌کنند، سراغ مدیریت‌های اجرایی می‎روند. این رویکرد به دلیل پایین بودن اعتبار و حقوق آنهاست.
۱۳۹۸/۰۵/۱۳

http://seda.ir/sh/?2185360

برنامه “سیاست‌نامه” با موضوع (بیانیه گام دوم انقلاب اسلامی، مسئله امید، رسانه و تبلیغات) با حضور محمدصالح مفتاح، معاون فرهنگ‌سازی، رسانه و آموزش ستاد امر به معروف و نهی از منکر روانه آنتن شبکه رادیویی گفت‌وگو شد.

محمدصالح مفتاح در مصاحبه با رادیوگفت‌وگو عنوان کرد: اکنون در فضایی هستیم که یکسری رسانه‌هایی داریم که وابسته به حاکمیت هستند و یکسری رسانه‌ که متناسب با فضای فردی و بخش خصوصی هستند؛ به تعبیری رسانه‌های دولتی و خصوصی. از طرفی با یکسری پدیده‌های جدید رسانه‌ای مواجه هستیم، پدیده‌هایی که رسانه‌های دولتی از آن عقب ماندند. کما این‌که در زمان ظهور شبکه‌های اجتماعی به نظر می‌رسد جریان مردمی، بخش خصوصی و جریان انقلابی نسبت به بخش دولتی و حاکمیت متفاوت عمل کردند.

وی افزود: یادم است زمانی در رادیو، می‌خواستیم درباره وبلاگ صحبت کنیم، کلمه وبلاگ جزو کلمات ممنوعه بود! همچنین اسم بردن از شبکه‌های اجتماعی ممنوع بود. اگرچه اقتضای آن زمان بود، شاید تصور می‌شد که ما در آنجا مزیتی نداریم، در حالی که در صدا و سیما مزیت داشتیم. اما واقعیت این بود که رسانه‌ها در آن برهه‌ها در حال تغییر بودند و برخی از مراکز رسمی ما نتوانستند متناسب با آن شرایط در آن زمان کنش جدی انجام بدهند.

معاون فرهنگ‌سازی، رسانه و آموزش ستاد امر به معروف و نهی از منکر ادامه داد: اما وقتی کم‌کم جلو می‌رویم و آن دوره زمانی رخ داده برای این‌که هماهنگی‌ها بین رسانه‌های دولتی با رسانه‌های جدید و تحولات جدید پیش بیاید، این بازه زمانی کمتر شده است. اگر زمانی درباره شبکه‌های اجتماعی، بازه زمانی مثلا ۵ سال بود، در رسانه‌های بعدی مانند پیام‌رسان‌ها، این زمان بسیار کوتاه‌تر شد و کم‌کم ناچار شدیم این رسانه‌ها را به دلیل گستردگی آن به رسمیت بشناسیم. اما این به رسمیت شناختن تنها در بخش دولتی و حاکمیتی اتفاق افتاد، اما در بخش مردمی، حتما نسل انقلابی ما توانسته متناسب با این شرایط پیش برود.

محمدصالح مفتاح گفت: وقتی به نخستین روزنامه‌هایی که وارد کشور می‌شوند که در دست جریان تجددگرای غرب‌زده است نگاه می کنیم شاهد هستیم که یک دوره می‌گذرد تا این‌که رسانه‌های مذهبی ما وارد صحنه شوند و سیدجمال الدین اسدآبادی عروه‌الوثقی را منتشر کرد و دیگران نیز همراهی کنند و کم‌کم بپذیرند که این ابزار می‌تواند حامل پیام باشد و این ابزار جدید ممکن است که رسانه‌های قبلی را به چالش بکشند.

وی افزود: آنچه در بحث گام دوم به نظرم می‌رسد این است که در حال عبور از دوره قبلی هستیم و به نظرم بخشی از آن فهم نادرستی که وجود داشته، در حال کاهش پیدا کردن است. نسل جدیدی در حال پذیرش مسئولیت در کشور هستند که قاعدتا باید این اقتضائات را درک کنند. ضمن این‌که ما نیازمند یک رسانه جدید هستیم، یک رسانه که حداقل به لحاظ محتوایی رویکردی پیدا کند تا به رسانه مطلوب تبدیل شود.

معاون فرهنگ سازی، رسانه و آموزش ستاد امر به معروف و نهی از منکر ادامه داد: ریشه بسیاری از مشکلات ما در حوزه رسانه به آموزش برمی‌گردد، وقتی درباره ارزش‌های خبری در یک رسانه صحبت می‌کنیم، یکی از ارزش‌هایی که خیلی بر آن تاکید می‌شود، ارزش شگفتی است. با این نگاه بر آنیم که اخبار ما چه قدر شگفتی برمی‌انگیزد. از آن سو به نظر می‌رسد اخبار منفی و سیاه این شگفتی را بیشتر به دنبال خود دارد تا یک خبر مثبت. متاسفانه یک ژورنالیسم قوی نداریم، خیلی از کسانی که به عنوان ژورنالیسم شناخته می‌شوند، همین که فعالیت‌شان جدی می‌شود، از فضای روزنامه‌نگاری فاصله می‌گیرند.

محمدصالح مفتاح در مصاحبه با رادیوگفت‌وگو اظهار کرد: ما در نسل جوان مواجه‌ایم با یک علاقه و شیفتگی نسبت به رسانه که وارد فضای رسانه‌ای می‌شوند، اما بعد از مدتی به واسطه کسب اعتباری که از رسانه‌ها می‌کنند، سراغ مدیریت‌های اجرایی یا مدیریت رسانه می‎روند. این نوع رویکرد به دلیل وضعیتی است که در جامعه وجود دارد، زیرا اهالی رسانه و روزنامه‌نگار ما اعتبار و حقوق‌شان بسیار اندک است و واقعا جزو محروم‌ترین اقشار جامعه هستند.